Dokąd należy zwrócić się o wierzytelność? Do banku czy instytucji pożyczkowej?

Zwykle o uzyskiwaniu dodatkowych środków pieniężnych na zasadzie wierzytelności mówi się że jest to zapożyczenie bądź kredyt. Niemniej jednak należy rozdzielić te dwa wyrażenia - przypisując im w związku z tym podmioty u których ubiegamy się o zastrzyk finansowy.

Tak naprawdę o pożyczkę staramy się wyłącznie w podmiotach pozabankowych - z reguły są to prywatne przedsiębiorstwa lub jednostki mające wystarczający fundusz. Porozumienie obowiązuje w oparciu o KC. Z kolei jeżeli mowa o kredytach - musimy wiązać z tym sformułowaniem wyłącznie banki i Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo Kredytowe funkcjonujące w oparciu o prawo bankowe. W tym przypadku finanse na kredyt wydzielane są z lokat pozostałych klientów.

Wielokrotnie na przeszkodzie uzyskania kredytu w banku staje identyczna kwestia. Banki chcą posiadać wiedzę na jaki cel potrzebne są nam finanse o które się ubiegamy i lubią mieć wgląd do realizacji naszego zamiaru kredytowego. Jeżeli mowa o pożyczkach w innych podmiotach - nie musimy podawać celu realizowania wierzytelności. Ponadto pieniądze mogą zostać przekazane nam w formie gotówki bądź przelewu. Struktura bankowa z kolei oparta jest wyłącznie na przelewach na podane konto kredytobiorcy.

Jak są spisywane umowy w obu formach zaświadczania usług kredytowych? Należy zacząć od tego, że umowy różnią się od siebie wydatnie. Umowa o pożyczkę może być spisana ewentualnie zawarta utnie (poniżej kwoty 500zł). Strony zawierające umowę mają tutaj rozległe pole do negocjacji, bo spisując umowę można wskazać również okres oddania kompletnej wierzytelności jak i wartość całkowitej pożyczki. W dodatku kredytodawca nie sprawdza swojego wierzyciela w Biurze Informacji Kredytowej. W taki sposób pożyczka daje rozległe pole manewru i wolność.

Kredyt który udziela nam bank jest normowany parafowaną przez dwie strony umową, pod rygorem zerwania w przypadku niedotrzymania warunków z jednej ze stron. W tym momencie wyznaczane są normy i termin spłaty całkowitego zobowiązania, a także tak konstytutywne czynniki jak prowizje i opłaty. Na umowie źródłowej znajdują się dodatkowo zasady zmian warunków tejże umowy.